Raadsheer A'dam rapid

[Kees]

S.V. De Raadsheer
6e Rapid 8-kampentoernooi
Zondag 18 september 2011
10.30 uur – 17.30 uur
Er worden 7 partijen gespeeld in gesloten 8-kampen, ingedeeld op speelsterkte met een bedenktijd van 20 minuten p.p.p.p.

Plaats: Gebouw ‘De Poort’
Kattenburgerstraat 150, Amsterdam
Routebeschrijving op de website: www.svderaadsheer.nl
Op zondag gratis parkeren!
Vanaf Amsterdam Centraal makkelijk te bereiken met bus 42 (stopt voor de deur)
Inschrijfgeld: € 7,50
Inschrijven vanaf: 10.00 uur 3 prijzen per 8-kamp (in natura).
S.v.p. vooraf aanmelden t/m zaterdag 17 september 20:00 uur bij: Harmen van der Ploeg 06-44128502
of via e-mail op: toernooi@svderaadsheer.nl
Onder vermelding van naam, club en eventuele KNSB-rating.

Na de prijsuitreiking zijn er uiteraard de traditionele hapjes!!

[PeterT]

ik heb de smaak te pakken vh rapidschaken en heb mij ook hiervoor ingeschreven.
Nog iemand ?

[PeterT]

Prijs winnen met schaken, tijdens de "Dam tot Damloop", ofwel 3 en een half uit zes.

Nadat ik gisteravond lekker aan het vuur van "schaakmeester" Pascal B's housewarming gezeten had (we zijn tegenwoordig achterburen), liep de wekker vanochtend natuurlijk veel te vroeg af voor het Raadsheer-rapid in Amsterdam. Met veel moeite, en nog slaap in lijf en hoofd, spoed ik mij naar het station waar de trein naar A'dam vandaag een omweg blijkt te maken via Hilversum met dito 15 min. langere reistijd. Ach.
In Amsterdam aangekomen blijkt niet alleen Delft (zie vorige week) mij te willen blokkeren in het oefenen van de kunst van - en de lol in het rapidschaak. De weg naar het toernooi wordt nu gehinderd door de "Dam tot Damloop". Deze blijkt niets met die edele (dam)sport te maken te hebben maar slechts mogelijkheid te bieden aan grote groepen uitslovers die te beroerd zijn, of te weinig geld hebben, om met fatsoenlijk (eigen - of openbaar vervoer) van Amsterdam naar Zaanstad te reizen. Om bij te houden hoeveel vertraging al dat domme gezweet oplevert, rijdt er zelfs een klok mee!
Nadat ik onder de afkeurende blik van een Amsterdamse oom agent, samen met een charmante vrouw, het parkoers kruis, ligt eindelijk de weg open naar het voor mij inmiddels zo avontuurlijke rapidschaak. De club blijkt gevestigd in het poortgebouw van een grote woonflat op het "Kattenburger" eiland. Een vriendelijke mededeelnemer (blijkt later) wijst mij de weg want Amsterdam is groot, weet je, en je stapt daar niet zomaar even ergens binnen als je de weg niet weet.
Wederom bevind ik mij vandaag in een gezellig ambiance compleet met zelfs 2 biljarts die helaas afgedekt zijn. Jammer, maar je kunt ook niet alles hebben natuurlijk. Omdat diverse mensen vertraagd zijn beginnen we zo'n 1/2 uur later. Deze keer zijn er wat bekenden, zelfs een niet nader te noemen clubgenoot. Dit omdat hij in 1 vd pauzes schaamteloos aan mij bekent, als student in het actiewezen gezeten te hebben en daardoor zelfs in aanraking kwam met de sterke arm. Die Lopers toch, ze blijven je verrassen. Ik heb er deze keer niet eens een diepteinterview van Timo voor nodig.
We blijken in verschillende groepen te spelen, gelukkig. Niet vanwege die sterke arm maar meer wegens het ratingverschil. Vandaag tref ik allemaal medeprutsers dus, in wat uiteindelijk een 7-kamp is. Reeds in de 1e partij gooi ik mijn (stuk)voordeel weg door een toren te verspelen zodat ik een kwaliteit achter kom te staan. Tijdnood doet verder de rest. Mijn 2e partij wordt sportief remise gegeven door mijn tegenstander die in (remise)stelling 4 minuten meer heeft op de klok dan ik. Daarna vernaggel ik in de 3e een pionnetje, en ook de partij, wederom in tijdnood.
Nou, 0,5 uit 3. Zo ben ik wel eens vaker begonnen en dan kwamen er toch vanzelf wat punten want: "je kunt niet alleen maar pech hebben". De 4e ronde is spectaculair. Nadat ik eerst een kwaliteit en 2 pionnen voor kom te staan, geef ik (onbedoeld) 2 kwaliteiten terug waarna mijn tegenstander onder druk, slechts 1 (één) dame in de aanbieding doet. Kijk zo'n punt komt lekker (direct) binnen. Mijn tegenstander schijnt nogal onder de indruk te zijn van dit voorval want hij waarschuwt mijn toekomstige opponenten op hun dame te letten tegen mij. Uiteraard ben ik mij van geen kwaad bewust. De climax is mijn 5e partij die ik win met een (bluf)stukoffer. Ik zou mijn (aangevallen) stuk anders op een heel onvoordelig veld hebben moeten zetten en besloot het toen maar te offeren, want ik speel voor de dood of de gladiolen. Een opengespleten koningsstelling is het gevolg met mat na een zet of 4. kijk zo stromen de punten binnen. Helaas gaat door omstandigheden mijn volgende partij niet door en krijg ik een bye. Jammer, ik begon net warm te draaien en had zeker goeie kansen tegen wat de makkelijkste tegenstander leek. In de (dus) vrije ronde neem ik revanche voor 1 van mijn verloren partijen. Mijn (sympathieke) tegenstander is nu een paar biertjes verder terwijl die drank van mij van de avond ervoor juist zijn uitwerking begint te verliezen. De truckendoos gaat helemaal open en ik maak er wat veegwerk van deze keer. Die bye was dus ook ruim verdiend dan!
Uiteindelijk blijkt al dit geschuif van mij de 3e plaats in de groep op te leveren. Hetgeen niet 1 maar 2 prijzen oplevert want die kaars hoort bij die standaard natuurlijk (de laatste fles geestrijk vocht werd voor mijn neus meegenomen door de niet nader te noemen clubgenoot) en 1 vd prijswinnaars was al weg. Kijk, Utrechters zijn soms zelfs brutaler dan A'dammers, ze bestelen ze zelfs. Ik begreep dat het allemaal met een knipoog was overigens! die kaars(enstandaard) geef ik nog weel eens iemand kado denk ik. Misschien wel bij een rapidtoernooi. Mij heeft deze dag in ieder geval voldoende vrolijke noten opgeleverd. Genoeg om deze wonderlijke ontdekkingstocht vh rapidschaak voort te zetten. Wordt dus weer vervolgd!

[peterdas]

Net als over Delft een vermakelijk verhaal! Misschien wordt het tijd voor een eigen PeterT-ontdekkingstocht-vh-rapidschaak-draadje op dit forum. Dan staat het mooi allemaal bijelkaar voor de liefhebber die het allemaal nog eens na wil lezen...

[PeterT]

Seker, seker. En uiteindelijk dan een boekje uitgeven natuurlijk want dat is de volgende logische stap.
Ik fint ut goet.

[Kees]

Peter, ik hoop binnenkort een keer met je mee te kunnen.
Ik ben wel uit vorm, maar dat mag de pret in ieder geval niet drukken.
Wie was die clubgenoot nou?
(gelul, we komen er toch wel achter, zeg het nou mee meteen, ik heb ook wel 's in de bak gezeten).

[PeterT]

Leuk, DRL een schaakclub van ex bajesklanten ?!

Heb je daar soms schaken geleerd, Kees ?

[Kees]

Nee, je bent in de war met John Healy...

[PeterT]

Werkelijk amazing die John Healy. Fantastisch verhaal Kees. Er is zelfs een film over hem gemaakt!

John Healy is an extraordinary, exceptionally gifted and truly inspirational human being and one of the most subversive, unique and compelling writers of the last twenty years. He was born into an impoverished, Irish immigrant family, in the slums of Kentish Town, North London. Despite the brutality of John's life (which is well documented in The Grass Arena) he overcame heroically all obstacles and achieved remarkable, indeed phenomenal expertise in both writing and Chess. John also displayed outstanding talent as a boxer during his youth. According to his trainer,The Late Great George Francis, 'Healy at 16 was an acclaimed stylist, possessing concussive power in both hands.' He was tipped for the top, winning many amateur titles but in the end it was the drink that carried the knock out blow.

His drinking rapidly increased so much so by his late teens he was totally dependent on alcohol, which culminated in him becoming a homeless, vagrant alcoholic. For the next 15 years of his life he resided in the harsh and uncompromising world of the Grass Arena. The twilight world of the vagrant alcoholic is a battleground, peopled by whores, beggars, psychopaths and thieves where the law was enforced with the boot and the broken bottle. This life is conditioned solely by alcohol; its obtainment and consumption. Drink is acquired at any cost: through deception, mugging, violence and even murder. The only respite from this never-ending cycle is imprisonment which, is part and parcel of this horrific way of life.

Healy was so embroiled in this sub-culture, that it appeared escape was an absolute impossibility. That he, like so many before him would die a premature and ignominious death. This was until, while serving one of his frequent prison sentences, a fellow inmate introduced him to chess. Healy immediately became besotted by the game. He made a decision not only to leave alcohol completely but also to make the almost impossible transition from the violent, chaotic world of the vagrant alcoholic into the sophisticated, strategic and esoteric world of Chess.

Healy is not only able to make this amazing transition, but more amazingly he also manages to master the intricacies and subtleties of this most complex game, said to be one of the most difficult cerebral processes in the world and yet Healy with barely any education and years of corrosive alcohol abuse, still manages to master Chess, becoming a top tournament chess champion, able to play four games blindfolded and simultaneously.

This achievement is extraordinary, it is totally unique because no person from Healy's background has ever risen so rapidly, or achieved the outstanding success that he has. The esteemed and international master and literary critic William Hartson concedes to Healy's unique and special ability: 'Healy's success was outstanding for someone who came to the game at the age of 30, quite apart from his earlier history' (From 'The Beggars Gambit' Book Review of the Grass Arena by William Hartson, former British Chess Champion)

[Kees]

Zo zie je maar Peter, die paar biertjes die wij dan drinken tijdens een partij, dat mag geen naam hebben.
Voor de liefhebbers: ik heb te leen de Nederlandse vertaling van The grass arena ('Losgeslagen') over zijn onder-de-brugperiode, en zijn schaakboek 'Geen vrienden aan het schaakbord - een tweede verslaving' met een verslag hoe hij in prison aan het schaken verslaafd raakt, plus wat hakpartijen uit toernooien.
Kost je wel een lekker biertje, natuurlijk...

[PeterT]

Deal!

[HenkDizz]

Geen Vrienden is vertaald door Ed van Eeden. De diagrammen daarentegen zijn door, jawel ...gemaakt. Ed kwam rond 1990 langs met een stapel a-viertjes met het verzoek voor de uitgever de diagrammen te maken. Afgezien van de eerste versie heb ik het boek nooit gezien (...)

[Kees]

Inderdaad, vertaald door Ed van Eeden. Het boek is door de schrijver zelfs aan hem opgedragen!
Nou ja, zo zie je maar.
Ik hoop dat je er goed voor betaald bent, Henk (twee biertjes?), je naam staat niet vermeld.

[HenkDizz]

Ed betaalde mij altijd erg goed. Via hem kwam ik in Ziekenhuis Overvecht te werken. Een maand later bracht hij een zekere Ronald Giphart aan als nachtportier. Ronald schreef er zijn eerste roman. Ik zit er nog steeds. Inmiddels als beveiliger. Via Ed, die reeds in de jaren tachtig boeken recenseerde voor het Utrechts Nieuwsblad kreeg ik tientallen schaakboeken en romans. o.a. De Koning, Batsfordboeken maar ook veel van het werk van Adri van der Heijden. Voor Ed heb ik regelmatig klusjes verricht. Diagrammen maken, data opzoeken in de bibliotheek, en een enkele keer een radiointerview uitgewerkt. Terugkeren naar Oud Zuylen zou ik alleen al voor hem doen. Voorlopig wil ik eerst een Rode Loper zien te worden :-)

[HenkDizz]

Ik sta genoemd in "De Polgar-zusters" Nijgh & van Ditmar,Amsterdam 1990 en in Wisecracks, oneliners en wijsheden (1002 afmakers voor de erudiete conversatie) "Geen straat is te lang met een vriend naast je" Giphart en ik worden in dit Japanse spreekwoord bedankt. (naast 2 anderen, waaronder toevallig ook een ziekenhuis Overvecht (afroep)nachtportier (...)