De Rode Loper

Timo schreef:Lijkt wat op vorige stelling bovendien.

Klopt. Was ook de reden voor deze.
Jullie zijn goed. Ik zoek een complexere.

het meest lastige was om uit te vinden waarom de eerste goede zet niet vervangen kan worden door een andere.

zwart speelt en wint

Zwart

staat natuurlijk al erg goed, met al die witte stukken op de onderste rij en meer ruimte. b4 lijkt me sterk.

Hee, een klassieke stelling. De zwartspeler rekende dit tot één van zijn beste partijen.

Samen met zijn partij tegen Réti uit Baden Baden1925

Beide toernooien kenden echter geen schoonheidsprijs. Het vervolg na Fred's zet is fraai.

HenkDizz schreef:Hee, een klassieke stelling. De zwartspeler rekende dit tot één van zijn beste partijen.

Samen met zijn partij tegen Réti uit Baden Baden1925

Beide toernooien kenden echter geen schoonheidsprijs. Het vervolg na Fred's zet is fraai.

Bouwmeester boekje?

De vierde wereldkampioen schrijft dat zelf in zijn verzamelde partijen. Kasparov herhaalt het op blz 379 van My Great Predecessors deel 1.

Zo! Ik dacht echt dat Hendrik hier een 1600-witspeler had vermorzeld.

Na

1...b4 2.Txa8 bxc3 3.Txd8 c2 4.Txf8+ Kh7 5.Pf2 c1D+ 6.Pf1

zie ik geen beslissing, maar zwart staat wel goed...

Hier de partij met commentaar van GM Neil McDonald (Hopelijk vindt Hendrik het goed dat ik oplossing en partij plaats)

Ik had het dus goed, felicitaties aan mezelf. Maar het kwam me wel vaag bekend voor, waarschijnlijk jaren geleden in een boekje gezien.

Gevonden in een oud blaadje dat ik hier in Gent gekocht heb: Lothar Schmidt - Petrosjan, snelschaak Stockholm 1952. Wit wint.

Na

Tga7 dreigt wit mat

En...terwijl ik dit schrijf zie ik dat het niet werkt. Dus

eerst nemen op b8 en pas dan Tga7

Wit begint met

1.Dd6+ na Dxd6 volgt 2.Tga7 met mat. Op 1...Tc6 komt 2.Dxb8+ Txb8 3.Tga7 en de zwarte koning kan niet naar c6 om zo veld b6 voor de toren van b8 vrij te maken.

Ahh ja Bouwmeester schreef het in dezelfde bewoording, en daar was ik in aan het lezen, vandaar de associatie. Interessant om de partij te zien met uitgebreid commentaar, in het boek wordt het alleen als combinatiemotief besproken. Het spel van wit wordt dan ook iets verklaarbaarder, maar het blijft een benauwende positie.