De Rode Loper

Henk, ik ben nog niet vertrouwd met de opties van het forum. Daar moet ik wat aan doen, zelfs een eenvoudige smiley toevoegen lukt me dus niet. Ik weet dat het in draadjes is uitgelegd, maar .......

Als je iets toe wil voegen bijvoorbeeld een partij, foto of smiley moet je eerst "nieuw antwoord" aanklikken. Bij gewoon antwoorden hoeft dat niet.

Anders wordt het dit :-)

Henk schreef:Oke, dan doe ik Dxd7, want dat lijkt me na aanname mat in 2. Dus moet zwart Db8. En dan is na iets als D terug naar f7 f8 waarschijnlijk niet meer afdoende te dekken?

Heel goed, Henk! De oplossing is dus:



17.Dxf7+ Kh8 18.Dxd7! en wit blijft een kwaliteit voor (hoewel zwart nog 18...Le3 heeft, zoals blijkt uit de partij uit '85 die andere Henk plaatste, maar daar is ook te zien dat de stelling verloren blijft). Niet ingewikkeld, wel verrassend, en voor een amateur die van niets weet vrijwel niet te voorzien op het moment dat wit 16.Pxf7 speelt. Doordat de koning eerst nog op g8 staat, lijkt er niets bijzonders aan de hand op de onderste rij. Scherp gezien, Henk.

Om terug te komen op de partij,



de twee zetten die ik een vraagteken gaf, 14.Lg5 en 15.Pd6, werden dus zuiver gespeeld om deze val te stellen. Dat verklaart misschien ook waarom de witspeler zo lang doorspeelde. Hij zag dat zijn tegenstander 14...Pd7 speelde en zijn hart sloeg over: hij ging een grootmeester truken! Toen dat niet lukte was de teleurstelling wat al te bitter...

Toch wel leuk: gaten in andermans repertoire schieten. Nog wel even iets tegen 14.Ld2 vinden

Het verslag wordt vervolgd...

Na mijn overwinning in 10 zetten op zaterdagochtend kon ik mooi nog even anderhalf uur slapen om 's middags in ronde 6 fris aan te treden tegen de sympathieke Hans Berrevoets (1902). Ik slaagde erin hem dood te drukken. Zou deze partij, waarin geen enkele pion van het bord verdwijnt, er eindelijk een zijn die de goedkeuring van Dissing Henk kan wegdragen??

Timo schreef:Zou deze partij, waarin geen enkele pion van het bord verdwijnt, er eindelijk een zijn die de goedkeuring van Dissing Henk kan wegdragen??
[

Dat zal toch niet? Je doet immers op zet 2 al een pion cadeau ;-)

Maar het feit dat mijn tegenstander het geschenk weigert is misschien een verzachtende omstandigheid? Om misverstanden uit te sluiten: Dissing Henk is natuurlijk Henk Dissel. Henk van Lingen is Linke Henk.

Alle pionnen nog op het bord in de slotstelling; dat zie je niet vaak bij jou Timo. Wat me wel verbaast is dat je in de opening de tegenstander "een rotte kies"bezorgt, maar verder de patiënt bijna met rust laat. Je beslist de partij ouderwets in de aanval. Zelf zou ik een paard op f4 gezet hebben en mijn spel in (eerste instantie) gericht hebben op niet alleen de rotte kies maar op de rest van het zwarte gebit. De structuur d5-e6-f5-g6-h7 in combinatie met de loper op c8 vind ik niet sterk. Wit heeft de hebel g4 tot zijn beschikking en kan onder omstandigheden ook met c4 werken. OPvallend is dat jij alleen een pionzet doet om een stuk te vangen. Ook niet onaardig, maar met pionnenspel kun je de zwarte stelling beter uit zijn verband trekken.
Th3 zou ik vervangen door Th6 en dan tripleren op de h-lijn. Zwart heeft daar het meeste ruimtegebrek. De combinatie met Pf4 zorgt ervoor dat zwart zich zeer passief moet opstellen. Biedt het geen direct resultaat dan kan wit hergroeperen. Voor zwart ligt dat minder eenvoudig.
Waarom zou ik ontevreden zijn over je spel. Ieder zijn stijl en er zijn meer wegen die naar winst leiden. Hieronder een niet 100% feilloos partijtje uit de interne van Zeist. Zoiets vind ik leuk.

uit na 30 zwtten. net offer op zet 49

HenkDizz schreef:Waarom zou ik ontevreden zijn over je spel. Ieder zijn stijl en er zijn meer wegen die naar winst leiden.

Mijn opmerking was natuurlijk ook wel tongue-in-cheek, Henk, als reactie op je eerdere uitspraken in dit draadje. Maar ik vind je commentaar op die laatste partij hoe dan ook interessant, want het helpt me anders tegen de stelling aan te kijken dan ik uit mezelf doe. Ik was er in eerste instantie op uit zoveel mogelijk tegenspel uit de stelling te halen, en ik zag de zwakte op h7 vooral als een soort eindspelverzekering. Bij het idee om h7, g6 en e6 meteen verder onder druk te zetten met torens en een paard denk ik al snel: dat kan zwart toch allemaal verdedigen? En hoe kom ik er dan doorheen? Maar je zult gelijk hebben dat dat tot een zeer passieve stelling leidt en dat je met wit altijd kunt hergroeperen en/of breken. Ik heb er weinig ervaring mee om zo te spelen, en waarschijnlijk is bij een gesloten stelling mijn angst dat het 'verzandt' te groot. Dat ik won was omdat zwart hoe dan ook niet veel kon doen, maar jouw plan past ongetwijfeld veel beter bij de stelling. Volgende keer maar eens proberen...

Mooie partij uit Zeist, met indrukwekkend stukoffer. Laat zien dat die angst van mij onterecht is: met zo veel ruimtevoordeel heb je aan één mogelijkheid om te breken (34...b4!) genoeg om te winnen.

HenkDizz schreef:

49. ...-Nb4

erg mooi!

Ik ben 'een beetje' achter met analyseren, maar ruim een maand na dato wil ik het toch nog graag hebben over mijn laatste partij in Wijk aan Zee, een van de merkwaardigste partijen die ik gespeeld heb. Ik zal 'm in tweeën splitsen: de openingsfase en het eindspel (het middenspel sloegen we over).

Tegen Sjaak van de Groep van Ons Genoegen kwam er een variant van het Olifantengambiet op het bord waarin wit allerlei dreigingen lijkt te hebben, terwijl zwart in werkelijkheid in alle varianten gelijk spel heeft. Het zoeken naar en niet vinden van voordelige afwikkelingen kostte mijn tegenstander zeeën van bedenktijd.

1

Eerst moest hij een val vermijden (waar Pascal Boittin afgelopen vrijdag bij Hot Spirit nog is ingetrapt). De 'pionwinst' 7.Pxe4 kost namelijk een stuk door 7...Lxe5!


2

want als wit nu de loper slaat, ontpent zwart zijn paard door dames te ruilen en slaat vervolgens het paard op e4.

Ook de andere volgorde (vanuit het eerste diagram) 7.Lxf6 Dxf6 8.Pxe4 brengt niet het gehoopte wegens 8...De7!


3

en nu moet wit nog even zien dat hij beide paarden redt. Dat kan alleen met 9.De2, waarna zwart door ruilen op e5 een volstrekt gelijke stelling bereikt.

Er volgde (na lange tijd - zie weer diagram 1) 7.Lc4 Pbd7, waarna 8.Pxe4 wel kon en - weer na lange tijd - inderdaad op het bord verscheen.


4

Dit had ik thuis weleens grondig bekeken en enigszins tot m'n verrassing wist m'n geheugen me nog in te fluisteren hoe ik het moest doen. Niet 8...Lxe5?, dat een pion kost na 9.dxe5 Pxe5 10.Dxd8 Txd8 11.Pxf6+ gxf6 12.Lxf6, maar 8...Pxe5!


5

Wit kan nu een dubbelpion maken, maar dat is niet erg, bijv. 9.Pxf6+ gxf6 10.dxe5 Lxe5


6

en zwart staat zelfs iets beter (11.Lh6 Lxb2; 11.Lc1 Dxd1+).

Na wederom lang nadenken speelde mijn tegenstander (in diagram 5) het alternatief 9.dxe5 en ik antwoordde uiteraard met 9...Lxe5.


7

Het is nu duidelijk dat er alleen nog afwikkelingen naar volstrekt gelijke stellingen mogelijk zijn. Dit frustreerde mijn tegenstander echter zo dat hij bleef nadenken tot hij nog maar acht minuten op de klok had. (We speelden met houten klokken en hadden 1:45 voor 40 zetten plus een kwartier voor uitvluggeren.) Toen kwam pas 10.Pxf6+ Lxf6 (Fritz: met 10...gxf6! blijft zwart zelfs een pion voor) 11.Dxd8 Lxd8 met de volgende opwindende stelling:


8

En hier bood Shake off the Group, met nog 5 minuten op de klok, remise aan! Ik dacht: nu mag je ook bewijzen dat je zonder ongelukken dertig zetten lang 6 zetten per minuut kunt doen, en weigerde beleefd.

De rest van de partij zal ik laten zien in de vorm van een reeks 'foto's' die zo om de vijf zetten genomen zijn.

Het bleef lang gelijk. Na zet 16 stond het bijvoorbeeld zo:


(zwart aan zet)

Maar met zo weinig tijd op de klok durfde wit eigenlijk alleen passief spel aan, zodat zwart wat ruimte kon 'pakken':


na zet 19 van zwart

Zo kon ik proberen het de witte koning een beetje lastig te maken:


na zet 24 van zwart

Even later doet zwart twee verzwakkende zetten, b4 en g3, achter elkaar.


na zet 32 van wit

Nu staat zwart voor het eerst een beetje beter (al zou je onder normale omstandigheden nog steeds overgaan tot handenschudden). Op dit moment maak ik echter een fout. Ik wil 32...Ta8 doen, maar schrik van de mogelijkheid 33.Td7. In werkelijkheid heeft de toren dan na 33...Ke8 niet genoeg ruimte om op de zevende rij te blijven. Ik zie dat niet en doe daarom 32...Lc6. Na 33.Ta1 moet ik kiezen: torenruil, met (nog) grotere remisemarge, of de witte toren laten binnendringen. Ik besluit tot het laatste.


na zet 37 van wit

Even later (diagram hierboven) heeft wit, door een paar pionzetten uit te lokken, voor het eerst zelf een dreiging gecreëerd. Ik besluit tot 37...Tc7 en de torens worden alsnog geruild.


na zet 38 van zwart

Op zichzelf vergroot de ruil de remisemarge, maar inmiddels heeft zwart veel meer ruimte, wat met een tot tijdnood gedoemde tegenstander een krachtig voordeel kan zijn... Ik begon dus wat te duwen met 40...f4.

In plaats van zijn koning naar de koningsvleugel over te brengen, wat toch voor de hand lag, speelde wit alleen heen en weer met zijn lopers. Zo kwamen we terecht in deze stelling:


na zet 45 van wit

Hier speelt Fritz 45...f3 'met groot voordeel' (de loper op f1 is ingesloten), want hij is niet in staat te zien wat een mens wel kan: dat zwart na 46.Ke3 op geen enkele manier met zijn koning kan binnendringen. Ik deed 45...Kg6 en zo bereiken we even later dan eindelijk de kritieke stelling:


na zet 47 van zwart

Ondanks alle voortgang die zwart (met dank aan zijn tegenstander) heeft geboekt is het ook hier nog remise, als wit maar gewoon 48.gxh4+ Kxh4 49.Lf1 doet.


analysediagram

Bijvoorbeeld 49...f3 50.Lf6+ (bah!) Kh5 51.h3!


analysediagram

en het lukt zwart niet de h-pion te winnen.

Maar gelukkig voor mij dacht mijn tegenstander iets beters te hebben. 48.gxf4+? (een goede speler geeft zo'n zet twee vraagtekens) Kxf4 49.Le3



en inderdaad, dit dwingt loperruil af. Maar het eindspel na 49...Lxe3 50.fxe3 is verloren... Wit probeerde nog te vertragen met een trucje:


na zet 53 van wit

Wit dreigt Lf3+. Maar 53...g2! stelde de winst veilig.

Uiteindelijk kon ik met voor allebei nog een halve minuut op de klok mat geven. 'Wat een doordouwer ben jij!' was de reactie van iemand die die avond mijn verhaal hoorde...