Bier, laat naar bed, vroeg wakker. Voor het hotel zijn de vlaggen weer gehangen en die klapperen alsof een auto niet wil starten.
Eieren met spek gegeten. Schijnt te helpen om langzaam aan het bestaan te kunnen wennen.
Zo vroeg is de ontbijtzaal vrijwel leeg. Wesley So is de uitzondering. Altijd in gezelschap van man en twee vrouwen. So en gezelschap tafelen uitgebreid. Ik ook. Wesley vertrekt. De man van het gezelschap blijft en komt even later naar mij toe met de vraag of ik Malcolm Pein ben. Dat moet ik ontkennen. Daarna begint de man het levensverhaal van Wesley en zijn rol daarin te vertellen. Geen opgewekt verhaal. Bijzonder vind ik dat. Ik ken de man niet. Ik poog het leven steeds maar weer te begrijpen. Een enkele keer lukt dat. Denk ik. Hier begreep ik het even niet.
Sonnevanck was erg gezellig gisteren inderdaad. Kwam net ivanchuk tegen in de boekwinkel. Hij zocht. Stones. Waarmee hij geloof ik magnetische stukken bedoelde.
Ik een onverdiende remise, want het toren eind spel was volgens mij gewoon verloren. Wel de morsige Hongaar aan het begin van de ronde de zaal uitgepest...
Uit het boek van Willem Hajenius, 't Amusement! - het plezante van schaken: interview met Bessel Kok (organisator van de SWIFT-toernooien), 1992.
"Het eerste SWIFT-toernooi, 1986. Karpov - Korchnoi. Waar Karpov zich ziek meldt, misschien herinner je je dat nog. Ja, ja, hij wordt ziek. Vierde of vijfde ronde, hij start heel slecht, en hij moet spelen tegen Korchnoi. Hij meldt zich ziek. Op elf uur. Geurt (Gijssen) belt mij op, en zegt 'Oh, problemen', - want dat is die haatverhouding, Karpov / Korchnoi, 't gaat nu beter - en hij zegt: 'Bessel, je moet absoluut tussenkomen, want Korchnoi wordt woedend als hij dat hoort, die gaat zeggen van 'dirty rat, he's afraid of me', enzovoort, enzovoort. En ik begin mijn diplomatiek offensief, dus eerst bellen naar Anatoli, en hij zegt 'Ah, ik voel mij ziek, pijn in m'n kop, pijn in m'n throat, zo van 'yé-yé-yé', een beetje zeuren. Ik weer terug naar Geurt.
Zijn advies was: 'nou, dan moet jij maar even gaan praten met Victor, je hebt een goede relatie met Victor'. Dus ik bel Victor, ik zeg 'Victor, I've some bad news for you, I think he will not play today, Karpov is sick.' (Korchnoi imiterend) 'Oh, that miserable little shrimp' - deze rottige wurm -, en ik zeg: 'Listen, I want to talk to you about this.' En Victor vraagt: 'what's your room number?' en ik ben zó bezig met al die kamernummers van Gijssen, Korchnoi, Karpov, dat ik hem het verkeerde kamernummer geef.
Pas tien minuten later realiseer ik me dat ik het kamernummer heb gegeven van Karpov. Dus ik rén naar beneden, - hij zit op 2150 en ik kom van de 27ste. Het is te laat. Ik zie Korchnoi staan voor de open deur van Karpov, en die zit daar heerlijk zijn ontbijt te eten, rustig in zijn badjas. Ongelofelijke scène. Ongelofelijk. En dan moet ik zeggen, Korchnoi was fantastisch. Hij heeft de deur dichtgekwakt en hij komt naar me toe en zegt: 'What is this for a joke?' En ik zeg: 'Victor, you won't believe it, I've just made an error' en toen moest-ie láchen, láchen! Ja, dat vond hij schitterend. Vreemde man. En toen was hij tevreden. Nee, hij was helemaal niet boos. Hij vond dit zó onzinnig, dat dit gewoon niet écht kon zijn, hij wist ook dat ik dát niet zou doen. De wedstrijd werd uitgesteld, een kleurloze remise drie dagen later."
Vandaag niet verder gekomen dan remise tegen een mede nummer 3. We moesten allebei winnen om gedeeld tweede te worden. Werd een eindspel met ongelijke lopers. Uiteindelijk dus 5 uit 9 en met z'n vieren gedeeld derde. Had ik vooraf niet over durven dromen. En de gisteren afgedropen Hongaar kwam vandaag niet meer terug.
Na mijn overwinning vandaag op 50% geëindigd. Mijn +4 =1 -4 doet deugd. 7 partijen werden beslist in het middenspel. 1 in het eindspel. De remise kwam reeds kort na de opening tot stand. Met wit 4:3 Met zwart een schamele 5:1,5 Werk aan de winkel. Mijn partijen zal ik nog eens goed bekijken. Voor Peter Das heb ik in elk geval 2 combinaties / taktische wendingen. Hersenkrakers heb ik dit toernooi genoeg gehad :-)
“Chess is a matter of delicate judgement, knowing when to punch and how to duck.” Bobby Fischer
Fred loopt op SB punten promotie mis, zie ik. Hij had na afloop dan ook ambivalente gevoelens, dus zal hier later vandaag vast kond doen van zijn verwondering inzake de onbegrijpelijkheid der dingen (Hij moest eerst een zekere foto aan Van Hulst gaan geven).
Almer won en Arnold kwam ook niet verder dan remise. Henk E. was nog bezig toen wij rond 5 uur de Moriaan verlieten.
Fred moest tegen de nr. laatst, maar ook dat zijn geen zekerheidjes. Jammer.
Henk E. liet zich niet pielelen, won zijn marathon partij en deed het licht uit.
Een dag niet geschwindeld is een dag niet geleefd Nieuwsberichten